Home
Dashuri e njeanshme.....
> Kjo, eshte nje histori qe i perket nje ushtari me emrin Mehmet i cili
> kishte shkuar per te kryer detyrimin ushtarak ne Veri te Irakut, i cili me
> se fundmi kthehet ne shtepi. Mehmeti para se te kthehej ne shtepi merr ne
> telefon familjen e tij qe ishte ne Stamboll.
> E dashur nene dhe baba me se fundmi po kthehem ne shtepi, por para se te
> vij dua tju pyes per dicka. A mundem te sjell edhe nje shokun tim ne
> shtepi?
> Padyshim u pergjigjen ata. `Do te ishim shume te lumtur te njeheshim me
> ate`. Por ka dicka qe ju duhet ta dini` vazhdoi me tej Mehmeti, ai u
> plagos rende ne lufte. Ai shkeli minen e zeze dhe humbi njerin krah dhe
> njeren kembe. Ai nuk ka vend tjeter se ku te shkoje. Une dua qe ai te vije
> tek ne dhe te jetoje me ne.
> ' Me vjen shume keq qe e degjoj kete biri im, ndofta ne e ndihmojme qe te
> gjeje nje vend tjeter'. ` Jo ai do te jetoje me ne kete dua une tha ai
> ....'. `Biri im, tha i ati `ti nuk po e kupton se cfare po thua. Nje
> person qe ka nje problem kaq te madh neve do te na shqetesonte.
> Ne kemi jeten tone dhe nuk mund te lejojme nje ndryshim te tille. Une
> mendoj se ti duhet te vish ne shtepi dhe ta harrosh kete djale. Ai duhet
> te vazhdoje jeten e tij dhe ka per ta gjetur nje rruge. `Pas kesaj Mehmeti
> e mbylli telefonin. Nena dhe babai i tij nuk degjuan me asnje fjale rreth
> tij...
> Pas disa ditesh, dikush nga policia e Stambollit i mori ne telefon. Dhe i
> thane qe djali i tyre kishte humbur jeten pasi kishte rene nga ndertese.
> Sipas policise ishte vetevrasje.
> Me nje shqetesim te madh nena dhe babai moren avionin e pare dhe u nisen
> per ne morgun e spitalit shteteror te ketij qyteti per te bere verifikimin
> e personit. Ata e verifikuan Mehmetin. Por ata i shqyen syte...., sepse
> verifikuan dicka qe ata nuk e dinin. Mehmetit i mungonin nje krah dhe nje
> kembe...
> Ne kete histori kjo nene dhe ky baba i ngjajne nje femije. Ne e kemi te
> thjeshte te duam njerezit e qeshur dhe qe duken mire qe na rrethojne por
> ne rastin kur ka njerez qe nuk jane te shendetshem sa ne dhe qe na
> shqetesojne, qe nuk jane te bukur sa ne dhe qe nuk jane te zgjuar sa ne,
> preferojme te rrijme larg ketyre personave.
> Lutemi shume qe askush nuk na vendos neve ne kete kategori. Nje njeri qe
> ushqen nje dashuri te njeanshme eshte deri ne fund pjese e familjes sone
> sado qe ne te jemi te shemtuar, te varfer, ose te pazote.
> Sonte para se te flejme le ti lutemi ZOTIT qe ti beje njerezit ti pranojne
> si njerez normale dhe sado qe ato te jene te ndryshem nga ne ti lutemi qe
> te jemi kundrejt atyre sa me te pranueshem. Shoqeria/miqte jane thesare te
> pacmueshme. Jane ata qe ju bejne per te qeshur dhe ju mbeshtesin.
> Ka raste qe kemi te perbashket nje fjale ose dhe nje fjali por gjithmone
> zemra juaj atyre
> Kjo, eshte nje histori qe i perket nje ushtari me emrin Mehmet i cili
> kishte shkuar per te kryer detyrimin ushtarak ne Veri te Irakut, i cili me
> se fundmi kthehet ne shtepi. Mehmeti para se te kthehej ne shtepi merr ne
> telefon familjen e tij qe ishte ne Stamboll.
> E dashur nene dhe baba me se fundmi po kthehem ne shtepi, por para se te
> vij dua tju pyes per dicka. A mundem te sjell edhe nje shokun tim ne
> shtepi?
> Padyshim u pergjigjen ata. `Do te ishim shume te lumtur te njeheshim me
> ate`. Por ka dicka qe ju duhet ta dini` vazhdoi me tej Mehmeti, ai u
> plagos rende ne lufte. Ai shkeli minen e zeze dhe humbi njerin krah dhe
> njeren kembe. Ai nuk ka vend tjeter se ku te shkoje. Une dua qe ai te vije
> tek ne dhe te jetoje me ne.
> ' Me vjen shume keq qe e degjoj kete biri im, ndofta ne e ndihmojme qe te
> gjeje nje vend tjeter'. ` Jo ai do te jetoje me ne kete dua une tha ai
> ....'. `Biri im, tha i ati `ti nuk po e kupton se cfare po thua. Nje
> person qe ka nje problem kaq te madh neve do te na shqetesonte.
> Ne kemi jeten tone dhe nuk mund te lejojme nje ndryshim te tille. Une
> mendoj se ti duhet te vish ne shtepi dhe ta harrosh kete djale. Ai duhet
> te vazhdoje jeten e tij dhe ka per ta gjetur nje rruge. `Pas kesaj Mehmeti
> e mbylli telefonin. Nena dhe babai i tij nuk degjuan me asnje fjale rreth
> tij...
> Pas disa ditesh, dikush nga policia e Stambollit i mori ne telefon. Dhe i
> thane qe djali i tyre kishte humbur jeten pasi kishte rene nga ndertese.
> Sipas policise ishte vetevrasje.
> Me nje shqetesim te madh nena dhe babai moren avionin e pare dhe u nisen
> per ne morgun e spitalit shteteror te ketij qyteti per te bere verifikimin
> e personit. Ata e verifikuan Mehmetin. Por ata i shqyen syte...., sepse
> verifikuan dicka qe ata nuk e dinin. Mehmetit i mungonin nje krah dhe nje
> kembe...
> Ne kete histori kjo nene dhe ky baba i ngjajne nje femije. Ne e kemi te
> thjeshte te duam njerezit e qeshur dhe qe duken mire qe na rrethojne por
> ne rastin kur ka njerez qe nuk jane te shendetshem sa ne dhe qe na
> shqetesojne, qe nuk jane te bukur sa ne dhe qe nuk jane te zgjuar sa ne,
> preferojme te rrijme larg ketyre personave.
> Lutemi shume qe askush nuk na vendos neve ne kete kategori. Nje njeri qe
> ushqen nje dashuri te njeanshme eshte deri ne fund pjese e familjes sone
> sado qe ne te jemi te shemtuar, te varfer, ose te pazote.
> Sonte para se te flejme le ti lutemi ZOTIT qe ti beje njerezit ti pranojne
> si njerez normale dhe sado qe ato te jene te ndryshem nga ne ti lutemi qe
> te jemi kundrejt atyre sa me te pranueshem. Shoqeria/miqte jane thesare te
> pacmueshme. Jane ata qe ju bejne per te qeshur dhe ju mbeshtesin.
> Ka raste qe kemi te perbashket nje fjale ose dhe nje fjali por gjithmone
> zemra juaj atyre
